به نقل از «طرفداری»

مسابقه ای که جردن کفش بازیکن دیگری را پوشید

تاریخ انتشار: ۱۸ شهریور ۱۳۹۹ | کد خبر: ۲۹۲۱۷۲۰۸

مایکل جردن یکی از معروف ترین و خاص ترین ورزشکاران تاریخ است. بسیاری می خواهند به جای او باشند اما MJ، یک روز در زندگیش خواست شبیه کس دیگری باشد و کفش او را پوشید.

خاص بودن جردن فقط به بازی بسیار زیبایش ختم نمی شد. او کفش های زیبایی با نام Air Jordan می پوشید. کفش های او جز پر طرفدار ترین کفش ها هستند که حتی کسانی که بسکتبال بازی نمی کنند نیز به خاطر زیبایی کفش ها، آنها را می پوشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

حال بیایید از سال ۱۹۹۳ شروع کنیم که جردن برای سومین بار متوالی قهرمان NBA شد اما فقط چند ماه بعد که خبر غم انگیز مرگ پدرش را شنید، در حرکتی عجیب از NBA خداحافظی کرد و شروع به بازی بیسبال کرد.

مایکل جردن و پدرش

اما ۱۷ ماه بعد او به بسکتبال بازگشت و شماره ۴۵ را بر تن کرد. اما دیگر شرایط مثل قبل نبود. بولز دیگر تیم برتر شرق نبود و این جایگاه به اورلاندو مجیک تعلق داشت. تیمی که با شکیل اونیل، هوریس گرنت و پنی هاردوی در نیمه نهایی پلی آف سال ۱۹۹۵ با بولز رده پنجمی رو به رو شد. در همان سری بود که یکی از خاص ترین کفش های تاریخ توسط جردن برای اولین بار پوشیده می شد. کفش Concord air Jordan 11 که به رنگ سفید و مشکی بود. بولز بازی اول را ۹۱_۹۴ باخت اما با این حال جردن کانکورد را در بازی دوم پوشید اما این بار با بازگشت به شماره ۲۳ همراه بود. نیک اندرسون بازیکن مجیک میگفت:
همه میدانستند این اتفاق قرار اشت بیفتد. زمزمه هایی در رختکن شنیده میشد که بالاخره در یک بازی پلی آف او با ۲۳ بازی میکند. شماره ۲۳ جردن و ۴۵ او فرق زیادی دارد.

شکیل اونیل و پنی هاردوی

او با شماره ۲۳ و کانکورد هایش ۳۸ امتیاز، ۷ ریباند، ۳ اسیست، چهار استیل و چهار بلاک گرفت و بولز را به پیروزی رساند. اما بعد از بازی به خاطر پوشیدن کفشی که رنگش با لباس تیم یکسان نبود ۵۰۰۰ دلار جریمه شد. اما کانکورد مشکی هنوز آماده نبود و او باید کفشی با رنگ مشکی می پوشید. می توانست به کفش جردن ۱۰ یا هر کدام از کفش های قبلش بازگردد اما او تصمیم گرفت برای اولین و آخرین بار کفش بازیکن دیگری را بپوشد. کفش Air Flight 1 را بپوشد که کفش بازیکنی در تیم مقابل بود. پنی هاردوی.

مایکل جردن با کفش کانکورد ۱۱او نفر بعدی است که بالا می رود

هاردوی پیک سه درفت ۱۹۹۳ بود که توسط گلدن استیت واریرز درفت شد اما با فشار شکیل اونیل به مدیریت او با کریس وبر که پیک یک بود در شب درفت ترید شد. او بازی شبیه به مجیک جانسون داشت اما بدن قوی تری داشت و در تیم مجیک ماشین ۲۰ امتیاز و ۱۰ اسیستی شد و به خوبی هوریس گرنت و شکیل اونیل را تغذیه می کرد. اما قبل از اینکه او در NBA اولین بازی اش را کند جردن خداحافظی کرده بود و او فکر کرد که هیچگاه با او نمی تواند بازی کند. او در فصل روکیش تقاضای کفش جردن ۹ را کرد و جردن قبول کرد و او اولین بازیکن به جز جردن شد که کفش های ایر جردن را می پوشد. او در سال دومش چهره Air Flight one's شد. هاردوی می گوید:

مایکل جردن بارها بیان کرده بود که به سبک بازی من احترام می گذارد و به آن علاقه دارد. او گفته بود که من نفر بعد هستم که بالا می روم و ستاره می شوم.

پنی سال های خوب کمی داشت و به خاطر مصدومیت هیچ وقت استعدادش به خوبی مشخص نشد. بسیاری از جمله خود مایکل جردن او را جردن آینده لیگ می دانستند.

پنی هاردویچند جفت میخواهی؟ کفش های من را میخواهی؟

بسیاری متعجب بودند که جردن چگونه کفش های Air Flight هاردوی را پوشید و آنها را چگونه به دست آورد. هاردوی می گوید:

او از من نخواست که کفشم را به او بدهم او فقط به نایکی گفت یک جفت از کفش های این بچه را می خواهم و به آن دست پیدا کرد. خیلی عجیب بود. پرسیدم چند جفت می خواهی؟ کفش های من را می خواهی؟ این مایکل جردن است که کفش های من​​​​​ را می پوشد. همه می دانیم مایکل جردن یکی از رقابت جو ترین ورزشکاران تاریخ است، او کفش هر کسی را نمی پوشد. اینکه او کفش های من را پوشید برای من نهایت احترام بود.

جردن با کفش های هاردوی ۴۰ امتیاز آورد. او بار دیگر حماسه آفرید اما با کفش بازیکن دیگر. او دیگر در طول دوران حرفه ای اش کفش بازیکن دیگری را نپوشید. در نهایت بولز در شش بازی سری را باخت و مجیک به فینال رفت و در فینال مقابل هیوستون راکتس حکیم اولاجوان جارو شد و قهرمانی را از دست داد.

مایکل جردن با کفش ایر فلایت ۱

 

منبع: طرفداری

کلیدواژه: شکیل اونیل مایکل جردن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tarafdari.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «طرفداری» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۹۲۱۷۲۰۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

استقلال و پرسپولیس تفاوتی ندارند؛ جام گرفتن دیگر لیاقت نمی‌خواهد!

آفتاب‌‌نیوز :

پس از پایان یکی از هفته‌های حساس رقابت‌های لیگ برتر، اوسمار گفت پرسپولیس همیشه قهرمان است و جواد نکونام هم تاکید کرد شاگردانش بهترین هستند، اما واقعیت ماجرا در دو بازی تراکتور – استقلال و پرسپولیس – سپاهان چه بود؟ هر دو مسابقه با عرض معذرت، حتی برای یک دقیقه هم ارزش دیدن نداشتند! در واقع در هر دو بازی، هیچ اثری از فوتبال به چشم نخورد.

آنچه به عنوان مسابقه فوتبال به خورد ما داده شد، ملغمه‌ای از ضربات کاراته، خشونت رایج در فوتبال آمریکایی و تلفیقی از عصبانیت‌ها و خشم درونی تعدادی بازیکنان بود که گوی و میدان را به «بکش بکش و بزن زیرش» تبدیل کرده بودند. می‌توانیم در یک کلام بگوییم این مدل بازی‌ها و سبکی عجیبی که در لیگ ما ارائه داده می‌شود، نوعی آبروریزی در عالم فوتبال است.

نه استقلال و نه پرسپولیس که مدعیان امروزی قهرمانی لیگ هستند، از نظر فنی و فوتبالی چیزی برای عرضه نداشتند و بی تردید مشکل هم از این دو تیم نیست؛ چرا که تراکتور و سپاهان که می‌توانستند در این فصل شانس قهرمانی داشته باشند نیز از نظر فنی ضعیف بودند. متاسفانه از دل این لیگ چیزی بیرون نمی‌آید؛ دیگر این بهترین بازی هایش بود که دیشب تماشا کردیم، اما دیدن همه ۹۰ دقیقه اش، واقعا به تحمل و صبر نیاز داشت.

این حجم از پرخاشگری که در وجود بازیکنان ما در لیگ برتر زبانه می‌کشد، باعث می‌شود تا هر چیزی در زمین ببینیم به جز فوتبال! به عبارت بهتر، تعدادی فرد مدعی در این لیگ داریم که تصور می‌کنند فوتبال در وجود آن‌ها خلاصه شده است، اما تیم هایشان تنها کاری که در مسابقه انجام نمی‌دهند بازی فوتبال است.

این جام به هر تیمی برسد با این کیفیت فنی تیم ها، چیز دندان گیری عاید فوتبال ایران نمی‌شود. کیفیت لیگ ما ضعیف است و بازی‌های چشم نواز در آن دیده نمی‌شود. اما از نظر اجرای فنون رزمی و اعتراض به داور مسابقه و بی اعصاب بودن، اعتراف می‌کنیم یکی از بهترین لیگ‌های حال حاضر آسیا را داریم و از این بابت می‌توانیم به خودمان ببالیم!

جام گرفتن در فوتبال ایران، ظاهرا دیگر لیاقت نمی‌خواهد؛ بلکه به مقداری شانس و جنگ اعصاب بیشتر نیاز دارد...

منبع: خبر ورزشی